Το κομμάτι αυτό έχει στην πλάτη του 10+
χρόνια κι όμως κάθε φορά είναι σαν να το ακούω για πρώτη φορά, βλέποντας mad
ένα εφηβικό μου απόγευμα. Μιλάει για την επόμενη στιγμή της προδοσίας, αυτή που
δεν έχει ηλικίες, αυτή της αποστασιοποίησης, του πόνου και του “αφήστε με στην
ησυχία μου, αρκετά έχω περάσει”. Ναι ρε παιδιά, δεν είμαστε από ατσάλι, και μας
πονάνε και πονάμε και θα κλάψουμε και τέλος πάντων όλα αυτά μπορεί να
συμβαίνουν για κάποιο λόγο. Αλλά αν δεν κλάψεις, δεν αρρωστήσεις, δεν θρυνήσεις
τις στεριές και θάλασσες που χάνεις, μετά πώς θα μπορέσεις να εκτιμήσεις και να
ζυγίσεις; Γι’ αυτό σεβασμό σε αυτές τις στιγμές, που πέφτει το πυργάκι σου, που
όλα αυτά που έχτισες και έζησες γκρεμίζονται και αναγκάζεσαι να ξαναρχίσεις από
την αρχή.
Οι Όναρ δημιουργήθηκαν το 1998 από τον
Λευτέρη Πλιάτσικα και την Πένυ Ραμαντάνη, το 1999 δε κυκλοφόρησαν τον πρώτο
τους δίσκο («Το έργο που παίζουν τα μάτια σου»). Η παραγωγή είναι του Φίλιππου
Πλιάτσικα και τα τραγούδια του Λευτέρη ενώ ο δίσκος είχε θετικές κριτικές, με
τα κομμάτια «Με τρομάζεις» (Αλλάζεις, αλλάζεις ....) ( https://www.youtube.com/watch?v=uQBBMjGIxsE
), «Χάρτινα Φανάρια» ( https://www.youtube.com/watch?v=V526TaXnWwQ
*), «Γαλάζιες ερωμένες» να ξεχωρίζουν.
Το 2000 βγήκε ο δεύτερος
δίσκος τους («Μην πετάς θα σε δουν») ( https://www.youtube.com/watch?v=aLVo3GYPdUk
), στον οποίο συμμετείχε η Teressa Salgueiro των Madredeus σε ένα τραγούδι
βασισμένο σε ένα ποίημα του Federico Garcia Lorca όπως και ο Μάνος Ξυδούς.
Το κομμάτι “Δεν Χρωστάω Σε
Κανένα” έρχεται από τον δίσκο «Αλαντίν, τελειώσαν οι ευχές σου» του 2003, που
είχε ήδη προηγηθεί σαν single και έγινε χρυσό, με τη συμμετοχή του Βασίλη
Παπακωνσταντίνου, που το απογειώνει. Αγαπώ δε τη φωνή της Πέννυς, που βγάζει
ασπροπρόσωπες όλες τις μπάσες γυναικείες φωνές, που ευτυχώς που υπάρχουν και
αυτές για να αγγίζουν χορδές που βρίσκονται κάπου πολύ καλά κρυμμένες.
Στα επόμενα τρία χρόνια οι
Όναρ κυκλοφόρησαν τα επόμενα δύο άλμπουμ «Στην άκρη της γης» και «Πού
ταξιδεύεις;» («Μαχαίρια τώρα τα φιλιά σου», «Κύματα του Αιγαίου», «Μη φύγεις»,
«Πέτα με ψηλά»). Τον Δεκέμβριο του 2006 κυκλοφόρησε ο επόμενος δίσκος με
τίτλο «Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται» (άκου «Αν αγαπάς» , «Κασέτα» (με στίχους
της Ευσταθίας), «Περασμένα μεσάνυχτα»).
Οι
Όναρ μου θυμίζουν την εποχή των Πυξ-Λαξ, την όμορφη εποχή του ελληνικού εναλλακτικού-έντεχνου-ροκ,
που τόσο αγαπώ. Συνεργάστηκαν δε με πολύ μεγάλα ονόματα της ελληνικής μουσικής
σκηνής, όπως με τον Διονύση Τσακνή, τον Λάκη Παπαδόπουλο και άλλους πολλούς.
Καλό
βράδυ,
Indi
Ουρακοτάgos
Υ.Γ.1:
“Τι ώρα είναι” δε θα ρωτήσω
κι
αν θα σε χάσω δε θα μιλήσω.
αυτή
την ώρα θέλω να κλέψω
και
στων ματιών σου το έργο να παίξω...
Υ.Γ.2:
Το κομμάτι αυτό το χορεύεις υποχρεωτικά ξυπόλυτος με τη συνοδεία κιθάρας. Και
ύστερα “σαν
έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα
την, την Aλεξάνδρεια που φεύγει”.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Ουρακοσχόλιο