Καθώς οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν, τα προγράμματα μας χαλαρώνουν και αρχίζει η αλμύρα αν μας αγκαλιάζει ελαφρά και η ελαφρότητα του καλοκαιριού μας γεμίζει τις μπαταρίες και μας αφήνουν το περιθώριο για μικρές εξορμήσεις και γιατί όχι και αίθριες συναυλίες. Σε μία τέτοια συναυλία έτυχε να βρεθώ και εγώ μέσα στην εξεταστική, γιατί υπάρχει καλύτερος τρόπος να θρηνήσεις ένα μάθημα που έφυγε για Σεπτέμβρη; Η συναυλία αυτή ήταν στο γήπεδο της Παναχαϊκής, στη πόλη της Πάτρας και ήταν η εναρκτήρια συναυλία για τη καλοκαιρινή περιοδεία του Αντώνη Ρέμου, και του boy band Μέλισσες. Ήταν τα γενέθλια του Αντώνη, γιατί Αντώνης είναι για εμάς που αναγνωρίζουμε κάθε του κομμάτι από την εισαγωγή, είχε τα γενέθλια του. Έτσι υπήρξε μία τούρτα, σβήσιμο των κεριών και τραγούδι ευχετήριο από το κοινό. Επίσης, η δήλωση πως η κόρη του η μικρή Υββόνη είναι η πρώτη φορά που θα τον παρακολουθήσει ήταν ένας από τους λόγους που εκείνη η βραδιά ήταν ιδιαίτερα φορτισμένη για το καλλιτέχνη. Όλοι τραγουδούσαν, και γέμισαν το γήπεδο με μελωδίες και φωνές ( όχι όλες εύηχες -πάρτε παράδειγμα εμένα- ) . Δεν ήταν τυχαίο που οι μπύρες έφευγαν βροχή, και πως στα ρεφρέν ο κόσμος δεν άφηνε το περιθώριο να χαθεί δευτερόλεπτο χωρίς να πονέσει μέσα από τους στίχους, να χαρεί, και να χορέψει. Για σήμερα λοιπόν σας έχω ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια του που λέγεται "Όλος δικός σου", που κυκλοφόρησε το 2016. Σας προϊδεάζει ο τίτλος, ότι πρόκειται για ένα ερωτικό τραγούδι αν και δε νομίζω να σκεφτήκατε πως υπήρχε περίπτωση να μην ήταν. Το τραγούδι αυτό, είναι κάτι σαν απομυθοποίηση για αυτόν που μας αγαπάει, γιατί όπως λέει και ο τσαλίκης δεν υπάρχει ο τέλειος άντρας και συμπληρώνω εγώ ούτε γυναίκα. Για αυτό πρέπει να μάθουμε να έχουμε υπομονή με τους ανθρώπους που αγαπάμε και να περιμένουμε να μπορέσουν να μετριάσουν όσο μπορούν αυτά που κάποιες φορές μας φαίνονται ανυπόφορα επάνω τους. Ή ακόμα ακόμα καλύτερα να μάθουμε να τους αγαπάμε με τις ατέλειες τους, τα πάθη τους, τα όλα τους.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Ουρακοσχόλιο