Μαμά γερνάω , και ανοίγω τα φτερά για τα όνειρα μου.

Καλή σας μέρα αγαπημένοι ουρακο-αναγνώστες μου. Εύχομαι να μπήκε με το δεξί αυτή η εβδομάδα. Αυτή την φορά ως Ουρακοκατακτητής σας έχω μια διαφορετική μελωδία και ύφος τραγουδιού , από μια τραγουδίστρια που μου την είχε μάθει πριν χρόνια η αδερφή μου. Ακούγοντας αυτή τη σειρά ( Αλεξίου , Αρβανιτάκη , Τσανακλίδου , Πρωτοψάλτη ) έ δεν ήθελε και πολύ να ξεκινήσω να μαθαίνω την ποιότητα στην ελληνική μουσική. Το σημερινό τραγούδι θα είναι αφιερωμένο στους φοιτητές της χώρας , ακόμα και στους ανθρώπους που ακόμα δεν έβαλαν τάξη στη ζωή τους. Αλλά και σε αυτούς που τελικά κατάφεραν να πετύχουν τα όνειρα τους. Μα αυτή η χώρα αφήνει τα παιδιά της να πετύχουν αυτά που ονειρεύονται ; Ενώ αφιερώνεται και σε όλες τις μαμάδες του κόσμου...ή και τους μπαμπάδες που έγιναν και μαμάδες στην ανάγκη.

Η σημερινή μου μουσική επιλογή είναι μια μελαγχολική μελωδία πιάνου και σε συνοδεία από την υπέροχη φωνή της Τάνιας Τσανακλίδου. Το τραγούδι ονομάζεται " Μαμά γερνάω " και κυκλοφόρησε στο ομώνυμο άλμπουμ τη χρονιά 1988. Το τραγούδι αυτό μου κάνει τη πλάτη και το τα χέρια να ανατριχιάζουν. Αν έχετε παρακολουθήσει στο διαδίκτυο ή ακόμα καλύτερα την ερμηνεία αυτή ζωντανά , τότε ίσως σοκαριστείτε από το κρύσταλλο που έχει η φωνή της και αυτό το απίστευτο πάθος που βγάζει από τα στήθια της η Τάνια. Έχει απομακρυνθεί από τα φώτα της δημοσιότητας , όχι πως ποτέ ήταν για πολλά πολλά , μα τώρα με όλα αυτά που συμβαίνουν στη χώρα και στον κόσμο μας , δεν θέλει να εμφανιστεί όπως έχει δηλώσει. Οπότε έχει απομακρυνθεί στο Πήλιο στο σπίτι το οποίο είχε φτιάξει από παλιά και ζει εκεί εδώ και μερικά χρόνια μόνιμα. Γεννημένη στη Δράμα στις 9 Απριλίου του 1952 , αλλά μεγαλωμένη στη Θεσσαλονίκη από μικρή ηλικία. Στην ηλικία των 8 , διεκδίκησε ρόλο στο παιδικό θέατρο της Μαίρης Σοϊδου το 1962. Ενώ την επόμενη χρονιά παίζει στο θέατρο στο θίασο του Μουράτ - Ζουμπουλάκη στο << Απόψε αυτοσχεδιάζουμε >> . Έπειτα γράφτηκε στη δραματική σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και ταυτόχρονα σπουδάζει αρχαιολογία και χορό. Το 1981 έπαιζε τον ρόλο της Edith Piaf στο Αθηναϊκό Κηποθέατρο όπου απέσπασε υμνητικές κριτικές. Η ίδια θεωρεί την Πιαφ κομμάτι της καριέρας της και της αφιέρωσε το δίσκο "Piaf " το 1981. Ξεκίνησε με τους δίσκους " Φίλε " ένα χρόνο μετά και το 1984 ο δίσκος " Της βροχής και της νύχτας ". Το 1988 συνεργάζεται με τον Σταμάτη Κραουνάκη και τη Λίνα Νικολακοπούλου , με τους οποίους έφτιαξε το δίσκο Μαμά γερνάω και φυσικά το τραγούδι για το οποίο μου ήρθε η έμπνευση να γράψω σήμερα. Στίχους της Λίνας και μουσική του Σταμάτη. Έπειτα από τη μεγάλη της επιτυχία ξεκίνησε μεγάλες συναυλίες στο εξωτερικό. Η ίδια επίσης πέρα από τις πολλές δισκογραφικές δουλειές της έχει παίξει και στη τηλεόραση σε μεγάλα κανάλια και σε σειρές όπως Ανήσυχα νιάτα , η δασκάλα με τα χρυσά μάτια , Όνειρο ήταν και στη σειρά σαν γλυκό του κουταλιού. Νομίζω το βιογραφικό της τα λέει όλα για το τι άνθρωπο μιλάμε σήμερα.

Είκοσι Καλοκαίρια και Χειμώνες και τελικά δεν ξέρω αν έχω βρει στα σίγουρα αυτά που θέλω. Ανακαλύπτω τον κόσμο όσο άσχημος ή όμορφος γίνεται πολλές φορές. Σαν νόμισμα ( προφανώς έχει δύο όψεις ). Απλώς βάζω τις πινελιές μου για να τον χρωματίσω όπως εγώ θέλω. Φίλους ( αδέρφια ) ίδια μικρή οικογένεια της επιλογής μου που θα μείνουν μέχρι τα γεράματα να παίζουμε τάβλι , να πηγαίνουμε εκδρομές , θα παίζουμε μπάλα και πολλά άλλα. Έρωτα ένα και μοναδικό ο οποίος θα έχει βγει από παραμύθι. Οικογένεια όσο δεμένη γίνεται. Από εκεί και έπειτα ανακαλύπτοντας τον κόσμο μέρα με τη μέρα , ίσως στο δρόμο μου εμφανιστούν και άλλα όμορφα πράγματα που θα ήθελα να κάνω. Δεν θα ήθελα να γεράσω και να μην έχω ακολουθήσει αυτά που με γέμιζαν. Οι τέχνες είναι αυτό που σε κάνει τόσο δημιουργικό. Είναι και άλλα όπως ανακάλυψα στην πορεία. Μα Μάνα - Πατέρα ποτέ δεν με ρωτήσατε , απλά εγώ " κρυφά - αθόρυβα " έφτιαχνα το μέλλον που ήθελα να έχω. Ναι , πρέπει να ανησυχήσω για τα λεφτά και να γεράσω μαζεύοντας τα γιατί αλλιώς δεν θα μπορώ να ζήσω και δεν θα είμαι κάτι στην κοινωνία. Η Ελλάδα της κρίσης αποδεικνύει της κρίση που υπάρχει στις αξίες των ανθρώπων. Μα μαμά όλα στον κόσμο είναι γραμμένα. Κάθε μέρα μιλάνε οι γονείς για τα παιδιά τη θα ακολουθήσουν ή σταυροκοπιούνται αναστενάζοντας " αχ τι θα κάνεις παιδί μου όταν μεγαλώσεις " πρέπει να βρεις δουλειά που να σου αποφέρει χρήματα. Πρέπει , πρέπει , πρέπει να ακούς εμένα. Όχι την καρδιά μου μαμά - μπαμπά ; Το ένστικτο μου δεν πρέπει να ακολουθώ ; πως αλλιώς μαμά - μπαμπά θα μάθω ; Τα σφάλματα τα δικά μου θέλω να κάνω και αν την πάθω να μου γίνει μάθημα. Όχι να διαλέξω τι αρέσει στη οικογένεια μου για να είναι ευχαριστημένοι μόνο η μια πλευρά. Από την άλλη όμως εκείνοι κάνανε αυτό που θέλανε ; ή τώρα βιάζονται να κάνουν αυτά που δεν έκαναν τότε...τότε που έπρεπε! Αχ...και να σου μιλήσω δεν καταφέρνω γιατί απέχουν τα μυαλά και οι ηλικίες και οι εποχές και όλα. Μα δυστυχώς λίγοι το καταλαβαίνουν. Έμαθα παρόλα'αυτά να κάνω τα πάντα μόνος γιατί πέρασα δύσκολα από μικρός. Οπότε μαμά - μπαμπά άθελα σας κατάφερα να είμαι περήφανος και πολλά ακόμα. Δεν έχω άπλυτα ή ασυμμάζευτο σπίτι έμαθα να κάνω δουλειές από μικρός. Πάλι καλά δεν έχω τέτοιες ανάγκες. Αλλά φοβάμαι μη γίνω όπως δε θέλω. Τρέμω να μη γίνω αυτό που σκέφτομαι πως δεν θέλω να μοιάσω. Τα χρόνια θα περάσουν και θα έχω φυλαγμένα όσα μπορώ και θα τα καταφέρω ( μαμά - μπαμπά ) , στο να είμαι τουλάχιστον ευτυχισμένος.

Τα λόγια είναι περιττά , όσοι έχετε όρεξη να σκεφτείτε αυτά όλα που σας τυραννούν σε αυτό το ζήτημα , δεν έχετε άλλη λύση από το να πατήσετε replay στο τραγούδι και την υπέροχη Τάνια Τσανακλίδου που δεν χορταίνω να ακούω.

ΥΓ: Μαμά Μπαμπά θα γίνω Βασιλιάς μια μέρα , ή τουλάχιστον θα προσπαθήσω.

( Διεκδηκώντας όλα αυτά που θέλω να κάνω αληθινά στη ζωή μου )