Τι Μουσική Ακούει Ένας Ουρακοτάγκος;

Κάθομαι στο μπαλκόνι με μια μπύρα στο χέρι. Θα’θελα πολύ να κοιτάζω το φεγγάρι τώρα, αλλά τα κτήρια μπροστά μου χαλάνε τη θέα. Κάπως έτσι η δουλειά μου διέλυσε το καλοκαίρι. Δεν μαύρισα, δεν έκανα μπάνια, δεν απόλαυσα το αυγουστιάτικο φεγγάρι, δεν ερωτεύτηκα, δεν πήγα διακοπές, δεν άραξα σε παραλίες μέχρι το ξημέρωμα με μπύρες αγκαλιά και αλλά πολλά δεν, μη σας κουράζω άλλο με αυτά. Περίμενα να αλλάξει ο μήνας πώς και πώς. Παρόλα αυτά συνεχίζω και το Σεπτέμβρη. Τέλειο;! Τέλος πάντων, δεν γινόταν άλλο να μη γράψω εδώ. Δεν είχα όρεξη να γράψω ούτε παράγραφο μέχρι τώρα και δεν ήθελα να ανεβάσω κάτι μόνο και μόνο για να μη μείνει κενή η στήλη. Άλλωστε κενή θα ήταν έτσι κι αλλιώς. Δίχως νόημα κι ουσία. Εσείς εκεί έξω που λιώνετε τα καλοκαίρια στη δουλειά θα με νιώθετε. Σε κάποια φάση ένιωσα τόσο εγκλωβισμένη σα να βούλιαζα στο βούρκο της στασιμότητας. Θέλω επιτέλους να πάρω τη φωτογραφική στο χέρι και να ρίξω μαύρη πέτρα πίσω μου. Όχι άλλοι τουρίστες! Θέλω να γίνω εγώ η τουρίσ